El Acebuchal, een idyllisch bergdorpje in de provincie Málaga, Andalusië

El Acebuchal, een idyllisch bergdorpje in de provincie Málaga, Andalusië. El Acebuchal is een prachtig dorp wat midden in de prachtige natuur ligt van de Sierra Tejeda, Almijara en het Alhama Natuurpark, en ligt ongeveer halfweg tussen Frigiliana en Competa.

De naam ‘El Acebuchal’ is een Spaans woord dat ‘olijfbos’ betekent. Het woord ‘acebuche’ is afgeleid van het Arabische woord ‘az-zabbúǧ’. Het dorpje El Acebuchal is ook omringd door olijfbomen. Dit bijzondere dorpje wordt ook wel het verloren dorp of spookdorp genoemd.

De geschiedenis van El Acebuchal

Er is bewijs dat het dorp bewoond was vanaf de 17e eeuw, maar men denkt dat er al veel langer mensen woonden. El Acebuchal maakte lang deel uit van een handelsroute waarover men muilezels liet lopen tussen de kust het binnenland van Andalusië. Het dorp was een ontmoetingsplek op deze handelsroute. Verse vis en lokaal verbouwde groenten werden over de route verhandeld tegen producten die in de bergen niet makkelijk verkrijgbaar waren. De bijnamen 'lost village' en 'ghost village' verwijzen naar een bepaalde periode uit de geschiedenis. Het dorp is na de Spaanse Burgeroorlog zo’n vijftig jaar onbewoond geweest.

In de jaren na de Spaanse Burgeroorlog (1936 – 1939) had het dorp, evenals andere dorpen in de buurt, erg te lijden. El Acebuchal werd een brandhaard tussen de aanhangers van het Franco-regime en de Republikeinen. De autoriteiten waren ervan overtuigd dat de bewoners de Republikeinse guerrillagroepen die zich in de bergen ophielden steunden door hen te voorzien van o.a. voedsel. In werkelijkheid voelden de bewoners zich tussen twee vuren in staan en probeerden zij beide partijen tevreden te stemmen. In 1949 gaf Franco opdracht om alle bewoners van het dorp te dwingen om te vertrekken. Het ging toen om ongeveer 200 bewoners. Hij wilde er de Guarda Civil (militaire politie) stationeren en zo een eind maken aan de verzetsgroepen die nog in de bergen waren. Uiteindelijk duurde de guerrillaoorlog tot 1952 voort.

Tot 1998 bleef het dorp vervolgens verlaten. Toen keerde 1 man (een zoon van een oorspronkelijke bewoner) terug om het dorp te kopen en opnieuw op te bouwen. Hij heette Antonio Garcia Sanchez. Zijn bijnaam is ‘El Zumbo’. De wederopbouw was een enorme klus.

‘Spookdorp’ Acebuchal bleef verlaten tot 1998.

Eén man - Antonio 'El Zumbo' - vervulde zijn levensdroom door terug te keren naar Acebuchal en het dorp beetje bij beetje weer op te bouwen.Het resultaat was spectaculair, vooral als je bedenkt dat vrijwel alles met de hand werd gedaan en tot 2003 was er geen elektriciteit en stromend water aanwezig in het dorp.

Antonio's familie beheert nu het landelijke hotel en succesvolle restaurant 'El Acebuchal' in het dorp. Het eten is er fantastisch: de meeste producten zijn lokaal en biologisch geteeld - de salades zijn bijvoorbeeld geweldig. Dat geldt ook voor het zelfgemaakte brood, de desserts, het ijs en de olijfolie van deze familie. De specialiteit van het huis is wild: wild zwijn, konijn, hert, eend en lamsvlees. Een aanrader!

Breng wel cash geld mee, want Acebuchal heeft geen vaste lijnen en dus worden betalingen met kredietkaarten niet geaccepteerd. Ze zijn gesloten op maandag en het is altijd beter om eerst te bellen - Antonio +34 650617901 of +34 666790895 (zijn zoon, ook Antonio, spreekt vloeiend Engels) - website. 

Het toerisme in Acebuchal

Acebuchal heeft tegenwoordig een paar inwoners een deel van de huizen wordt verhuurd aan toeristen.

Hier vind je de rust hier kun je ontspannen, rondwandelen, schrijven of schilderen. De huizen die terug gebracht zijn in oorspronkelijke staat zijn prachtig geworden, eendeel wordt verhuurt als vakantie huisje.

Bron: Vakantiehuizenspanje.nl